Cookie beleid Terschuurse Boys

De website van Terschuurse Boys is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Binnen de site worden er op dit moment geen analytische cookies gebruikt.

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Sponsors

Ab van Veluw: „Vroeger was ik best fanatiek"

13 mei 2018 7:45


„Kijk, dit stond in de Barneveldse Krant toen ik 25 jaar aan mijn club verbonden was", zegt Ab van Veluw (72) als we in de bestuurskamer van Terschuurse Boys in Terschuur herinneringen ophalen aan zijn jaren bij de voetbalclub. In het artikel wordt Ab geportretteerd als iemand die bij de inventaris hoort. Overdreven? Nee, want toen hij in 2004 zijn zilveren jubileum vierde, had hij al vele duizenden uren besteed aan de club. En dat zouden er alleen maar meer worden, want de vereniging deed nooit vergeefs een beroep op Ab.

„In 1960, in het eerste seizoen van Terschuurse Boys, ben ik al lid geworden. Tsja, dat is nu 58 jaar geleden. Tot mijn 32e heb ik zelf gespeeld, maar toen ik steeds meer last kreeg van een liesblessure heb ik daar een punt achter moeten zetten. Voor die tijd speelde ik het liefst twee wedstrijden op een zaterdag, ik was best fanatiek. Later werd dat wel minder, dan zei ik dat ze mij maar als reserve moesten opstellen."

„Direct na de zomerstop in 1978 ben ik leider van het vierde elftal geworden. Later nam ik het vijfde onder mijn hoede. Dat heb ik vijftien seizoenen gedaan. In al die jaren heb ik maar anderhalve wedstrijd gemist. Een keer vanwege een begrafenis en de andere keer doordat er een wedstrijd werd ingelast en ik een weekend weg zou gaan."

„Toen ik zelf niet meer voetbalde ben ik in het bestuur gekomen. Dat heb ik uiteindelijk ook dertig jaar volgehouden. Ook deed ik de ledenadministratie, gewoon met pen en papier, want computers had je toen nog niet. Net zomin als internet en e-mail. Als er een wedstrijd afgelast werd, moest ik soms honderddertig telefoontjes plegen en beantwoorden om iedereen op de hoogte te stellen. En het clubblad, daar hielp ik ook aan mee. Typen kon ik niet zo vlug, maar met een vinger lukte het wel. Nog steeds maken we als een van de weinige voetbalverenigingen een papieren uitgave. Dat is toch bijzonder."

„In het begin van de club hadden we niet zo'n fraaie accommodatie als nu. Ons clubhuis was destijds in de plaatselijke kroeg en in het kippenhok hadden we een kleedkamer, met een ton gevuld met water als wasgelegenheid. Als ik nu terugkijk op die beginjaren, snap ik soms niet dat ik het allemaal voor elkaar kreeg. Ik werkte toen als timmerman, 45 uur in de week, en ik ging ook nog naar de avondschool. Op de fiets van Zwartebroek naar Nijkerk. Soms twee keer op een dag heen en weer."

„Die koninklijke onderscheiding kwam als een volslagen verrassing. Ik wist nergens van. Ik liep met de bladblazer op mijn rug toen ik hoorde dat ik naar het gemeentehuis moest. Tijd om mij daar zenuwachtig over te maken heb ik niet gehad. Ach, ik ben nogal nuchter al zeg ik het zelf. Maar ik vind het wel bijzonder dat ik als eenvoudige timmerman een lintje heb gekregen. Daar ben ik best trots op."

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!